انرژی مثبت نان کامل

انرژی مثبت دانه گندم

دانه گندمی که در خاک کشت میشود، در حافظه ژنتیکیش، مجموعه خاطرات سفرش و همچنین کارهایی را که باید به انجام برساند نهفته دارد .

کشاورز با علاقه دانه های گندم را همراهی میکند تا در شروع این رشد و نمو تنها نباشد، وی تلاش میکند تا با کمک آب، خاک، نیروی جاذبه زمین، انرژی اشعه ی خورشید، نیروی کششی ماه، باد و…  این دانه ی منحصر به فرد، در ناز و نعمت به منتهای رشد و تکامل خود برسد. حاصل تلاش هایش نیز قطعا محصولی باکیفیت خواهد بود .

در گذشته بدلیل محدود بودن فضای کشت ، برداشت دانه های گندم با دست انجام می پذیرفت. کشاورزان و همسر و فرزندانشان ابتدا ساقه های طلایی گندم را لمس می کردند، گویی با کسب اجازه از خوشه ی گندم، دانه ها را از زادگاهشان جدا می کردند و گندمها روی هم انبار می شد.

سپس با روش های ابتدایی همچون خرمن کوبی بوسیله ی سم حیوانات اهلی، دانه های زیبا و طلایی گندم را از محافظ رشدشان جدا می کردند . پس از آن با کمک باد و ابزارهای ساده ی کشاورزی، کاه و کلش و گرد و غبار، از دانه های گندم جدا می شد و دانه های گندم یکدست و پاکیزه، برای هدفی ارزشمند با هم متحد می شدند.

از این محصول، بخشی جهت کاشت سال بعد به انبار منتقل می شد ، مقداری هم صرف تسویه ی بدهی های کشاورز درسال گذشته می شد، بخش دیگری بر روی سفره های پارچه ای بانوان روستا مجددا بوجاری می شد (حذف کاه و کلش همراه دانه های گندم) ، سپس گندم ها را در آب روان رود شستشو می دادند تا گرد و غبار از آن زدوده شود.

دانه های پاک و شسته شده ی گندم پس از خشک شدن زیر نور آفتاب، به آسیاب منتقل می شد و به آرامی و بدون هیچ گونه دستکاری و حذف و اضافه به آرد تبدیل می شد . این آرد با کیفیت و مرغوب تا پایان سال تامین کننده ی قوت غالب خانواده بود.

در طی تمام این مراحل، این رفتار توام با ملاطفت و مهربانی با دانه های گندم، باعث ذخیره ی موج بزرگی از انرژی مثبت توسط دانه ی گندم میشد تا بتواند جدای از تامین انرژی غذایی، انرژی روحی مناسبی را نیز برای مصرف کننده  فراهم آورد .